Going home

Bon tardi of nochi voor jullie,

Het is zo ver, we zitten inmiddels op Hato om terug naar Nederland te gaan na 5 leuke maandjes. 

Deze week heb ik veel afscheid genomen en waar hou ik nou eenmaal niet van, juist ja, afscheid nemen. Topweek dus. Donderdag heb ik afscheid genomen van mijn collega's, vrijdag nogmaals van sommige collega's, zaterdag happy hour voor t laatst gezien en vandaag van alle huisgenootjes en vrienden. Maar gelukkig hebben we ook nog wat leuke dingen deze week gedaan. 

Donderdag zijn we tijdens en na de eindvergadering van maar liefst 5 andere collega's afscheid moesten nemen. De overige collega's hadden lieve woorden en of speech + cadeautjes voor diegene die weg gingen, erg emotioneel maar wel een lief gebaar! Daarna zijn we met alle collega's naar Kokomo gegaan om daar nog te lunchen en daarna was het tijd om dag te zeggen. Vrijdag heb ik eerst nog een afscheids happy hour gehad van een collega die ook voorgoed terug naar Nederland gaat. Savonds ben ik samen met Fedor, Job en Emmy naar Caribbean Combo gegaan bij Brakkeput MeiMei, deze comedy show is in elkaar gezet door Jandino Asporaat, Roue Verveer, Murth Mossel en Howard Komproe, en wat heb ik gelachen die avond. Fantastisch! 

Zaterdag heb ik als nog besloten om toch naar de blauwe kamer te gaan samen met Puck, Christiaan en Shane. Ik durfde eerst nooit omdat ik bang werd gemaakt dat het heel diep en ver zwemmen is voordat je in de grot bent, maar dit was helemaal niet waar achteraf, ik kon er bijna gewoon inzwemmen zonder te duiken haha. Maar heel tof, we zijn eerst met een kano erheen gegaan en daarna zijn we snorkelend naar binnen gezwommen. In een woord; Prachtig, ik ben blij dat ik toch gegaan ben, goede afsluiter van mijn laatste dag op Korsou. 'Savonds zijn we nog naar Happy Hour bij Zanzibar gegaan en ja, dit was blijkbaar helemaal fantastisch want ik weet er niets meer vanaf, haha OEPS. Maar toen.. de afsluiting van mijn avontuur was een domper.. 

In de nacht van zaterdag op zondag besloot er weer iemand in te breken in ons huis, dit keer met geluk. De indringer is door een klein gat in de tralies van Job's kamer geklommen en was rond aan het lopen in zijn kamer, Job werd wakker en heeft een gevecht gehad met deze man. Tijdens het gevecht heeft hij Job gestoken met een mes, waarna hij Job vertelde dat hij de deur open moest doen zodat hij er uit kon. Job kreeg in het begin de achterdeur niet open dus is met hem naar voren gelopen en heeft hem via de voordeur eruit gelaten. Hierna begon hij te schreeuwen en te kloppen op deuren zodat wij wakker werden, sommige waren al wakker geworden van de eerdere schreeuwen van Job. Ik dacht dat hij weer eens een grap aan het uithalen was bij Fedor want ik kon niet echt verstaan wat hij allemaal riep behalve het geklop op de deur van Fedor en het roepen van zijn naam. Later kwam ik toch mijn kamer uit omdat ik allerlei stemmen hoorde op de gang en besloot ook even een kijkje te nemen. Toen vertelde hij ons dus het verhaal.. Na het verhaal is Fedor met Job naar het ziekenhuis gegaan en hebben wij met zijn alle op mijn kamer gezeten totdat het licht werd, hierna zijn we naar buiten verplaatst om verder te praten over wat er nu allemaal gebeurd was. Ook hadden we de politie ondertussen gebeld en die waren binnen een kwartier bij ons, wat heel wonderbaarlijk is voor Curacaose termen, ook is er zelfs een rechercheur  gekomen en hij nam alles erg serieus, dit was wel een fijn gevoel want de politie gaf dit gevoel ons niet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik heel erg blij ben dat ik vandaag naar Nederland vertrek en dat ik geen dag langer in het huis hoef te slapen, maar ik vind het erg zielig voor de andere bewoners die hier nog wel even zitten. Gelukkig kan Job naar zijn oom die hier op Curacao woont dus hoeft hij voorlopig niet in zijn eigen kamer te slapen. 

Ondanks alles heb ik een super tijd hier gehad met zeker mijn ups and downs, heb genoeg gezien en meegemaakt. Ik heb een leuke stage gehad waarbij ik extreem hard gegroeid ben als docent zijnde maar ook ben ik erg gegroeid als persoon zijnde. Het is toch wel wat, helemaal alleen in een vreemd land zonder je vrienden, vriend en familie maar ik ben blij dat ik dit avontuur ben aangegaan. Nu gaan we lekker het vliegtuig instappen en kan ik eindelijk slapen, want moe, dat ben ik nu wel! 

Ik zie jullie snel!

AYO!