Sportief mei in.

13 mei 2018 - Curaçao, Nederlandse Antillen

Hai daar zijn we weer!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verhaal heb getypt want geloof het of niet, maar soms is het toch nog wel hard werken hier hoor tussen het mooie weer en de fijne stranddagjes door.

In het weekend van 5 &6 mei heb ik heel het weekend gedoken en geleerd voor mij duikbrevet, maar uiteindelijk op zondagmiddag kon ik zeggen dat ik mijn duikbrevet (PADI) behaald heb! Nu mag ik mijzelf een Open Water Diver noemen en dit houdt in ik tot een diepte van 18 meter mag duiken. Toen ik hier aan begon dacht ik 'oh dat doe ik wel eventjes', maar toch was het wel spannend hoor. De eerste duik, de theorie (en ja dit is heel veel) maar ook de ervaringen die je opdoet tijdens het duiken. Je zult natuurlijk naast een theorietoets ook een praktijktoets moeten afleggen (zie; elke keer als je gaat duiken moet je oefeningen doen). Sommige oefeningen zijn wel leuk om te doen, maar er waren ook oefeningen bij waarvan ik toch even de kriebels kreeg of het allemaal ging lukken. Zoals het nadoen alsof je geen lucht meer hebt en dus een nood-opstijging moet maken vanaf 9 meter diepte en je het moet doen met je eigen zuurstof of wanneer je ademautomaat op hol slaat en je onderwater lucht moet 'happen', ja dat waren momenten waarvan ik dacht, nu wil ik het water wel uit hoor.. maar ik ben blij dat het ik afgemaakt heb! 

Na het leuke weekend keek ik heel erg uit naar de woensdag, want Sander is eindelijk na meer dan 3 maandjes hier om mij twee weken te vergezellen! Helaas moet ik wel gewoon werken wantja mijn klassen draaien zichzelf niet haha. Maar gelukkig is het afgelopen week Hemelvaart geweest en hadden we lekker van woensdag tot zondag de tijd om leuke dingen te doen! Donderdags zijn Sander en ik met een aantal van het huis naar een resort geweest om daar lekker aan het zwembad te liggen en even bij te komen, heerlijk! Vrijdags heb ik Sander Willemstad laten zien, hebben we lekker gelunched bij Plein Cafe Wilhelmina en aan het eind van de middag mochten we eindelijk naar ons eigen appartementje in Piscadera. Dit ligt dichter bij mijn stage en scheelt dus lekker veel reistijd. Daarnaast hebben we een zwembad erbij en allerbelangrijkste' AIRCO! (al moet ik zeggen dat we die nog niet eens gebruikt hebben ahah!). We hebben de bovenverdieping dus lekker de ramen en deuren open en doorwaaien maar! Zaterdags even lekker uitgeslapen (welgeteld tot een uur of 8, ooit lukt het mij tot 9uur haha) en daarna zijn we naar het strandje Daaibooi gegaan en hebben we even lekker aan en in het water gelegen. Savonds heerlijk gegeten bij Kokomo beach met een prachtig mooi uitzicht op de zee en daarna vroeg naar bed gegaan want zondag was het zo ver; na iets meer dan 3 maanden moet ik er toch aan geloven, de Christoffelberg beklimmen. 

Na een lange rit kwamen we aan bij het Christoffel park, hier koop je je kaartje en daarna mag je het eerste deel met je auto betreden, het is namelijk nog wel een stukje voordat je daadwerkelijk bij de Christoffelberg zelf aan komt. Gelukkig crost mij autootje overal naartoe en klom gemakkelijk alle bergjes op totdat we eindelijk bij de parkeerplaats waren om de berg te gaan beklimmen.

Jeetje, dat was mij toch een partij berggeiten daar. Ik dacht 'dat doen we wel eventjes, ik heb genoeg door de bergen gelopen, dit moet ik ook wel kunnen'. Maar  niets is wat het lijkt hier op Korsou en dit was cus meer klimmen en klauteren dan normaal wandelen. Ik voelde mij net een berggeit tussen al die rotsen, maar naar na een klein uurtje geklommen en geklauterd te hebben kwamen we toch eindelijk bovenaan aan de top, en wat een uitzicht! Dan vergeet je even de helse tocht naar beneden en blijf je een tijdje lang van het uitzicht genieten met de nodige foto's natuurlijk die gemaakt moeten worden. Totdat je denkt, ik ga wel weer naar beneden, nou daar gingen we weer hoor. Ik natuurlijk weer veel te naïef en dacht 'naar beneden gaan is veel makkelijker dan naar boven', Nou ja qua uithoudingsvermogen was het zeker makkelijk, maar je klimt natuurlijk makkelijker een rots op dan dat je van een rots moet afdalen, er zitten natuurlijk nog een stuk of tien rotsen naast waarbij je half je enkels bij breekt of half uitglijdt, kan allemaal. Gelukkig ging de afdaling wat sneller en waren we al snel genoeg weer bij de auto. We wilden eerste ook nog door naar Sheta Boca, maar we hadden het wel even gehad met het gewandel en geklim, dus we zijn lekker terug naar het huisje gegaan en hebben we even lekker uitgerust bij het zwembad. Zo meteen nog maar even lekker ergens wat gaan eten en dan zit het eerste weekend er al weer op.. 

Ayo, Bon Siman!

Foto’s

1 Reactie

  1. Ineke:
    14 mei 2018
    Hoi Dewi,
    Wat fijn om weer van je te horen. Gefeliciteerd met je PADI . Blijft voor altijd.
    Succes verder en samen nog veel plezier. Groetjes, uit het zonnige Neerkant.